
پراگ پایتخت اسرارآمیز سرزمین بوهمیاست؛ شهر پلها و برجهای طلایی؛ شهر کافکا و کوندرا و هرابال؛ کوره فرهنگ و ادبیات. پراگ برای توریستهای تشنهی فرهنگ و دیدنیهای تاریخی مقصدی رویایی است. خیابانهای سنگفرش گلچهره ساختمانهای قرون وسطایی، کلیساهای کهن و سالنهای تئاتر قرن هجدهمی و رودخانهی ولتارا با پلهای زیبایش آدم را عاشق پیادهروی در این شهر میکنند. با این مقاله از جاده های سبز همراه باشید.
قلعهی پراگ، بزرگترین قلعهی تاریخی جهان، مجموعهای از تماشاییترین کلیساها، باغها و کاخهای چک و اروپای مرکزی را خود جای داده و دیدن همهی آن یک روز وقت میبرد. بعد از آن باید سراغ پل چارلز، پاتوق موزیسینها و نقاشها، کلیسای تین و تالار اپرای نئوکلاسیک پراگ بروید که محل اجرای اولین اپرای موتزارت بوده است. خرید و غذا را هم باید در سفرتان بگنجانید؛ البته اگر پاک کردن دیدنیهای بیشمار پراگ خسته شدید، میتوانید در یکی از رستورانهای محلی اطراف رودخانه بنشینید و مثل یک پراگی گوشت سرخشده و دسر میوهای بخورید. دور و بر میدان وینسلاس هم میتوانید یادگارهای شهر پراگ را به عنوان سوغاتی بخرید.در ادامه به طور مختصر جاذبه های گردشگری پراگ را معرفی می کنیم.
جغرافیای پراگ
شهر پراگ در کنار جو ولتاوا و در مرکز حوضه آبریز بوهمی واقع شدهاست. پراگ حدوداً در همان عرض جغرافیایی واقع شده که فرانکفورت، پاریس، و ونکوور.این شهر در شمال غربی کشور چک بر روی رودخانه ولتاوا بنا شدهاست و جمعیتی نزدیک به ۱٫۳ میلیون نفر دارد که منطقه بزرگ شهری آن جمعیتی نزدیک به ۲.۶ میلیون نفر را شامل میشود.پراگ دارای آب و هوای معتدل اقیانوسی بوده و از این رو دارای تابستانهای گرم و زمستانهای سرد است.در ادامه به معرفی جاذبه های دیدنی پراگ شهر فرهنگ و افسانه ها می پردازیم.
مکان هایی که نباید از دست بدید!
پراگ را می توان از همه نظر برای گردشگران بسیار شهری رویایی می باشد. زندگی شبانه این شهر یکی از بهترین خاطرات را برای من وتو به جای می گذارد. مرکز این شهر ساختمانهایی با نماهایی هنری با شیروانیهای آجریرنگ صمیمیت کوچه پسکوچههای سنگفرش با تعداد کثیری مغازهٔ سوغاتیفروشی و کافه دارد.
پل چارلز
احداث پل چارلز(Karlův most) در سال ١٣۵٧ به دستور چارلز چهارم آغاز شد و تا اوایل قرن پانزدهم طول کشید. پیشترها این پل را به نام پل سنگی و پل پراگ مینامیدند، اما از سال ١٨٧٠، به افتخار چارلز چهارم، پل چارلز نام گرفت. در طول تاریخ پراگ، پل چارلز هم نظارهگر وقایع و اتفاقات بسیاری بوده است. در سال ١۶٢١ سر بریدهی ٢٨ نفر از مخالفان خاندان هابسبورگ خوبی روی این پل به علامت گذاشته شد و جنگ با سوئدیها در سال ١۶۴٨ هم به این پل کشیده شد. سیلهای کوچک و بزرگ سالهای ١٧۴٨، ١٨۴۵، ١٨٩٠ و ٢٠٠٢ خسارتهایی کوچک و بزرگ هم به دنبال داشت که مرور بازسازیهای مختلف، تعمیر شدند.
طول پل بیش از ۶٢٠ متر و عرض آن ١٠ متر است و سی مجسمهی سبک باروک هم کنارههای پل را تزئین کردهاند. پل چارلز، پیادهروی برجسته و سنگفرشی است که سه منطقهی شهر قدیم، بیابان کوچک و محلهی قلعه را به هم وصل میکند.
قلعه پراگ
قلعه پراگ (Pražsky hrad) تنها یک قلعه نیست، بلکه با مجموعهی کلیساها و کاخها و باغهایی که از دورههای مختلف تاریخی بر جای ماندهاند، عنوان بزرگترین قلعهی تاریخی را در کتاب گینس به خود اختصاص داده است. حاکمان چک از این قلعه که در ساحل غربی جویبار قرار گرفته، در طول تاریخ به عنوان اقامتگاه استفاده میکردند. اولین سنگ بنای قلعه در قرن نهم میلادی گذاشته شد و از قرن دوازدهم تا هیجدهم، چهار بار ساختمانهای مجموعه را از پایین تا بالا بازسازی کردند. بازسازی سبک گوتیک در قرن چهاردهم توسط چارلز چهارم انجام شد و احداث کلیسایی دادگاهی کردن همین سبک را هم خود او شروع کرد، اما ساخت آن شش قرن طول کشید.
در سال ١۵۴١ میلادی، بخشهایی از قلعه در آتش سوخت و طی حکومت خاندان هابسبورگ، ساختمانهایی به سبک رنسانس به این مجموعه اضافه شد. آخرین آسیبهایی که به ساختمانها وارد شد، تکرار جنگهای سیساله بود و بعد از آن، هم دروازه زمان ملکه ترزا در نیمهی دوم قرن هیجدهم و در دههی ١٩٢٠ به دستور رئیسجمهور چکسلواکی بازسازی شد. مجموعهی این خرابیها و بازسازیها، این قلعه را تبدیل کرده به چیزی که امروز هست؛ یک مجموعهی جذاب و استثنایی و البته موردعلاقهی توریستها.
ساعت نجومی
ساعت نجومی یکجور ساعت است که علاوه بر زمان، اطلاعات نجومی مثل موقعیت دایرهالبروج خورشید، اندازه و موقعیت آفتاب و اینجور چیزها را هم نشان میدهد. ساعت نجومی پراگ بالای برج عمارت شهرداری در شهر قدیم نصب شده و یکی از پرطرفدارترین جاذبههای توریستی شهر به شمار میرود. قدیمیترین بخش ساعت، ساعت مکانیکی و صفحهی نجومی آن است که در سال ١۴١٠ نصب شده. حول و حوش سال ١۴٩٠، صفحهی سالنما به آن اضافه شد و بالای آن را با مجسمههای سبک گوتیک تزیین کردند. پالودن نظر سن و سال که بخواهیم حساب کنیم، ساعت نجومی پراگ (Pražský orloj) در دنیا رتبهی ثالث را دارد و بی شبهه قدیمیترین ساعت از این دست است که هنوز کار میکند.
راس ساعت دوازده، از درگاه بالای ساعت شمایل ١٢ تن از حواریون برون میآیند و چهار مجسمهی کنار ساعت هم نماد چهار ویژگی ناپسندند. به ترتیب از چپ به راست اولی غرور است، دومی خساست، سومی مرگ و چهارمی خوشگذرانی. در زیر این چهار پیکره چهار شمایل دیگر مربوط به یک تاریخنگار، یک فرشته،یک ستارهشناس و یک فیلسوف قرار دارد. صفحهی نجومی ساعت در واقع به یک اسطرلاب مکانیکی میماند. برجی که ساعت روی آن نصب شده، آسانسور دارد و بازدیدکنندگان میتوانند با آسانسور تا بالای آن بروند.
موزه ملی چک
هدف از ایجاد موزهی ملی (Národn muzeum) در کشور چک، پایهگذاری، آمادهسازی و به بروز گذاشتن مجموعههایی لاف زدن علوم طبیعی و تاریخی است. موزهی ملی پراگ در سال ۱۸۱۸ افتتاح شد و آن اولها، به به خاطر این که متولیاش گیاهشناس بود، رویکردی به سمت معارف و فنون طبیعی داشت، اما در دهههای ۱۸۳۰ و ۴۰ بود که توجه متولیان آن به سمت تاریخ و اشیای تاریخی هم جلب شد. زمانی که رومانتیسم در بین مردم محبوبیت عمیقاً قابل مشاهده کرد، این موزه به عنوان مرکزی برای نوع خط دادن ماهیت وجود ملت خواه مردمی و دولتی خصوصی مردم چک هزینه مورد سرواژه باب مقصود گرفته شد. با تمام اینها، اهمیت این موزه در واقع به این دلیل است که در آن زمان و بعد از آن، افکار قشر روشنفکر جامعه از طریق این موزه به تمام مردم منتقل میشد.
پارک پترین
تپه و پارک پترین (Petřín) یکی از بزرگترین فضاهای سبز پراگ است که حدود ١٣٠ متر بالاتر از ساحل رود ولتاوا قرار گرفته و به خاطر هوای خنک و بهدل، مناظر زیبا و پیادهروهای دلچسب، جان میدهد برای گردش و پیکنیک و تفریحات خارج از خانه. قطار کابلی یا همان فونیکولار که هر روز از ساعت ۹:١۵ صبح هم طراز ٨:۴۵ شب کار میکند، راحتترین راه رفتن به تپه پترین است. جز محوطهی سبز پارک که گردشگاه مفرحی به شمار میرود، میتوانید دوباره به دست آوردن برج فلزی هنگام هم که به سبک برج ایفل و در اندازهی کوچک ساخته شده، دیدن کنید.
این برج شصت متری درست ۲۹۹ پله دارد و با بالا رفتن از آنها، میتوانید منظرهی دلفریب شهر را تماشا کنید. «دیوار قحطی» (Hunger Wall) جاذبهی دیگر این پارک است که به دستور چارلز چهارم به عنوان سپر دفاعی شهر در برابر هجوم دشمنان ساخته شده. البته افسانههایی هم هست که میگوید منظور از ساختن پوشش این بوده که طی قحطی سال ۱۳۶۱ میلادی، جلوی ورود گرسنگی به شهر را بگیرند.