
تایلند یکی از قطب های توریسم در اسیا است و حجم بسیار بالای توریست را در ایام مختلف سال را به خود میبیند. حال با وجود این حجم بسیار بالا مشکلاتی را نیز در زمینه های مختلف صنعت توریسم دارد که یکی از این موارد ناامنی صنعت توریسم کشور تایلند است.
تا کنون حدود ۶۰۰هزار تایلندی بر اثر ویروس HIV کشته شدهاند. در سال ۲۰۰۹ میلادی، حدود ۱.۳% از مردم این کشور یعنی بیش از ۵۳۰هزار نفر به این فتنه مبتلا بودهاند. طبق آمار جهانی موسسه کشمکش با ایدز، در سال ۲۰۱۳ میلادی حدود ۳۵ میلیون بیمار مبتلا به ایدز در جهان زندگی میکنند که پس از جنوب آفریقا، جنوب شرق آسیا زیادترین میزان بیماران را به خود مختصه داده است. طبق آمار بانک جهانی، ۱.۱% از جمعیت تایلند به ایدز مبتلا است که اندکی بهبود را نشان میدهد اما هنوز فرق فاحشی با مبتلاترین کشورها در این منطقه یعنی کامبوج (۰.۷%)، میانمار (۰.۶%) و گینه نو (۰.۷%) دارد. هند و چین به دلیل وسعت و تعداد جمعیتشان وضع بدی در این زمینه دارند اما اگر تنها به نسبت جمعیت کشورها بخواهیم قضاوت کنیم، تایلند بدترین وضعیت را در این زمینه دارد.
ایدز به ویژه از این نظر برای گردشگران خطرآفرین است که برخی از آنها به دنبال روابط ولدالزنا در تایلند هستند. این افراد معمولاً خیال میکنند تجارت جنسی در تایلند غیرشرعی است و تایلندیهایی که در این زمینه کوشش جستجو میکنند، همگی از وزارت بهداشت کشورشان کارت معتبر دارند! در حالی که این روابط در آنجا نیز نامشروع و مشروع است و اگر این گردشگران شاهد دخترانی هستند که ____________تدارک خود را در کنار گذرگاه و کلوبهای شبانه اعلام میکنند، بدانند عمده این افراد، فرزند خانوادههای فقیری هستند که فعلاً در گذار تایلند به توسعه صنعتی، از روی جهل و بیسوادیِ خود راهی جز این برای امرار معاش نمیشناسند. پلیس نیز با گرفتن رشوه، جرم آنان را تازه میگیرد. اندکی همذات گوییا با مردم تایلند و تفکر درباره این مسأله هر انسان به معنای واقعی کلمه را به این فکر وا میدارد که آیا آدمیت و آزادمنشی اقتضا میکند برای حل این مشکل در کشورهای جهان سوم راهی بیاندیشیم یا از این وضعیت سوءاستفاده کنیم؟
تایلند و تفریح: از راستی راست تا رویا
کشورهایی با ۱۵ تا ۵۰% ابتلا به ایدز به رنگ قرمز، کشورهایی با ۵ تا ۱۵% به رنگ نارنجی و کشورهای ۱ تا ۵% به رنگ گلبهی درآمده اند که تایلند در این گروه اخیر قرار دارد. سایر کشورها دارای آماری پایینتر در ابتلا به ایدز هستند
برده داری
تایلند سومین کشور در صادرات غذاهای آبی است. با این حال صنعت دریایی این کشور از روی قربانیان زیادی گذشته است. یکی از آنها که نام خود را نیز نمیداند و هیچ خبری از بازماندگان خود ندارد، «مین مین» را برای نام خود حسنه است. وی در نزدیکی اندونزی نجات پیدا کرد. از چه؟ از شرایط سخت کار و گرسنه بودن مفرط که نه تنها به او، بلکه به بسیاری از کارکنان این صنعت وارد میشود. بنیاد عدالت زیست محیطی در انگلیس اعلام کرده محیط زیست دریازی و بری تایلند به دلیل ماهیگیری بیش از حد که عمدتاً توسط قایقهای غیرقانونی و ثبت نشده انجام میشود، به شدت آسیب میبیند به گونهای که هم اکنون تراکم ماهیها در این منطقه ۸۵% کمتر از ۵۰ سال گذشته شده است.
این مسأله موجب شده ماهیگیران مجبور به ماهیگیری از مناطق دورتر شوند که تمایل تایلندیها را به مشارکت در آن کاسته است. در نتیجه شبکه بنگاههای حرام کار به راه مغرور است که از طریق فریب و حتی آدمربایی، اقدام به جمعآوری نیروی کار از کشورهای فقیر مقیم مانند کامبوج و و میانمار برای ماهیگیران تایلندی میکنند. این چیزی جز بردهداری نیست. بردههایی که برخی از آنها نابالغ هستند و باید روزمره ۱۸ تا ۲۰ ساعت کار کنند، بدون مواد غذایی مناسب و شرایبط محیطی مطلوب.
تایلند و تفریح: از ذات تا رویا
«مین مین» باید تا مدتها مورد مداوا قرار گیرد تا به وضعیت جسمی و روانی عادی برگردد.
فقر
شغل، محل اقامت و سطح تحصیلات در میزان درآمد تایلندیها مؤثر است. از نظر شغلی، حرکت اقتصاد تایلند از کشاورزی به صنعتف منجر به فقر شدید کشاورزان و در نتیجه بروز مفاسد عمده در میان این گروه به ویژخ سرقت و فساد جنسی شده است. از نظر محل اقامت، زندگی در شهرهای بزرگ به ویژه بانکوک، به معنای سطح درآمد فایق است اما زندگی در مناطق دیگر به ویژه در شمال و شمال شرق به معنای فقر است چرا که درآمد کشور میان بانکوک و سایر مناطق به عدالت تقسیم نمیشود. نهایتاً از نظر سطح تحصیلات، در حالی که عمدتاً کشاورزانِ حاشیهنشین، بیسواد یا دارای پایینترین سطح تحصیلات هستند، کارگران در شهرهای بزرگ دارای سطح تحصیلات مرجح و درآمد بیشتر هستند. هم اکنون حدود ۷.۳ میلیون نفر از جمعیت این کشور در فقر به سر میبرند که از این میزان، ۸۰% را کشاورزان حارث تشکیل میدهند.
طبق آمار بانک جهانی، رشد اقتصادی تایلند از همسایگانش جامانده است. در حالی که در دهه ۱۹۸۰ رشد اقتصادی خوبی در تایلند تداوم داشت، بواسطه بحران اقتصادی در شرق آسیا در دهه ۱۹۹۷-۱۹۹۸ و سپس بحران اقتصادی جهانی در ۲۰۰۷-۲۰۰۹ میلادی، رشد اقتصادی برای سال ۲۰۱۴ به ۱.۵% رسید. البته باید سیل ریشه کن در سال ۲۰۱۱ و تنشهای سیاسی از ۲۰۱۰ تا کنون را نیز به دلایل این افت اقتصادی، اضافه کرد.
تایلند و تفریح: از درست ماهیت تا رویا
تایلند علاوه بر کاباره ها و موزه های زیبا، این فقیران را نیز در خود جای داده است، کسانی که مجبورند برای امرار معاش خود یا به اماکن دفع زباله سر بزنند یا دختران خود را در اختیار گردشگرانِ بی درد قرار دهند
سرقت و کلاهبرداری
به گزارش سایت ضدانقلاب ایران وایر، وفور و کمی از گردشگران ایرانی، به ویژه آنهایی که به دنبال روابط حرام زاده هستند، مورد سرقت قرار میگیرند. دختران تایلندی که میدانند ایرانیها به دلیل تحریم بانکی مجبور به حمل پول نقد هستند، قرصهای خوابآور در مشروبات مسافران خارجی میریزند و جیب آنها را خالی میکنند. این دختران معمولاً به دلیل فقر خانوادهشان حاضر به تن فروشی شدهاند. وحید از تورگردانان عجم میگوید: «تابستان سال گذشته جنازه یکی از مشتریان ما که پسری ۲۲ ساله بود را در اتاقش پیدا کردیم. طبق گزارش پلیس، در مشروب او قرص ریخته و تمام پولهایش را هم دزدیده بودند.»
دفتر امنیت دیپلماتیک وزارت خارجه آمریکا در مورد سال ۲۰۱۳ میلادی گزارش داده است «جرائم فرصتطلبانه و بدون تقابل مانند جیببری، کیفقاپی و کلاهبرداری از کارت اعتباری به وفور در تایلند رخ میدهد. شهروندان آمریکایی گزارش از سرقت پاسپورت، کیف پول و اشیای قیمتی خود دادهاند. یک تکنیکِ رو به افزودن و مشترک، دزدی توسط موتورسواران است که در آن سرنشین عقب موتور یا اسکوتر چیزی را میقاپد و راننده به سرعت از جان نثاری دور میشود. در حالی که این گونه دزدیها معمولاً غیرخشن است اما در سال ۲۰۰۹ یک توریست انگلیسی که هدف این گونه دزدی قرار گرفته بود پس از ستیز با دزد بر زمین افتاد و بر اثر ضربهای که به سرش خورد جان باخت. در ژوئیه ۲۰۱۲ نیز یک زن گردشگر استرالیایی که تلاش کرد در جزیره پوکت در برابر این گونه دزدی ایستادگی کند با ضربه چاقو کشته شد.»
تایلند و تفریح: از ذات تا رویا
سپتامبر ۲۰۱۳ میلادی در دو روز متوالی، گروه شورشی BRN دو سرباز را در استان جنوبی یالا و ۵ پلیس را در استان همجوار یعنی پاتانی به قتل رساندند. این تصویر مربوط به حادثه دوم است
قتل و ناامنی
سپتامبر ۲۰۱۴ بود که قتل دو انگلیسی در سواحل تایلند خبرساز شد. هانا ویتریچ ۲۳ ساله و دیوید میلر ۲۴ ساله با ضربات بیل گل پروری بستانی از پا درآمدند، پس از آنکه هانا توسط دو مرد مورد تجاوز قرار گرفت. قتل این دو نفر بهانهای شد تا ارزش دیلی میل گزارشی از وضعیت تعبناک بسیار تلخ و شهدآمیز توریستهای خارجی در تایلند به چاپ برساند. در این گزارش به نقل از دولت انگلیس آمده است در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی، ۲۹۶ انگلیسی در تایلند جان خود را از دست دادهاند. ایضاً در دوازده ماهه منتهی به آوریل ۲۰۱۳ میلادی، ۳۸۹ انگلیسی در تایلند مردهاند و از آوریل ۲۰۱۳ تا آوریل ۲۰۱۴، ۳۶۲ مرگ و ۲۶۷ بستری در بهداری برای انگلیسیها ثبت شده است. قطعاً بخشی از این آمارها مرتبط با قتل است. آنچه کار را برای دزدان و قاتلان در تایلند راحت میند، بویه پلیس به گرفتن رشوه و چشمپوشی از جرائم است. پلیس تایلند فعلاً برگزاری پارتیهای ساحلی در برخی جزایر تایلند را ممنوع کرده تا از کاهش تمایل گرشگران برای مسافرت به تایلند جلوگیری کند، با این حال پارتی در شب تکمیل قرص ماه، همچنان پابرجاست و با توجه به سابقه این گونه اقدامات، احتمالاً در سایر شبها نیز به جریان خواهد افتاد.